Παρότι απασχολούν τεράστιο κομμάτι του πλανήτη και ιδιοποιούνται μεγάλες ποσότητες φυσικών πόρων προκειμένου να επιβιώσουν, τα ανθρώπινα όντα δεν είναι πλέον πιο πιθανό να επιβιώσουν ενός γεγονότος μαζικής εξαφάνισης, από ότι τα σπάνια, ή τα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη, λένε οι επιστήμονες.
Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Leeds που εξετάζει τις επιπτώσεις των μαζικών εξαφανίσεων, διαπίστωσε ότι τα διαδεδομένα είδη, όπως οι άνθρωποι, είναι εξίσου πιθανό να εξαφανιστούν, με αυτά με μικρότερο πληθυσμό.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις τακτικές περιστάσεις, όπου ένα πυκνοκατοικημένο είδος είναι πιο πιθανό να επιβιώσει από ένα σπάνιο, ή απειλούμενο.
Η ομάδα των επιστημόνων εξέτασε τα απολιθώματα σπονδυλωτών από τις Triassic και Jurassic περιόδους – 252 έως 145.000.000 χρόνια πριν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μια μαζική εξαφάνιση ειδών που πιστεύεται ότι προκλήθηκε από μια ηφαιστειακή έκρηξη, εξάλειψε σχεδόν το 80 τοις εκατό όλων των ζωντανών ειδών και έδωσε αφορμή για άνοδο των δεινοσαύρων.
Οι επιστήμονες Alex Dunhill και Matthew Wills από το πανεπιστήμιο κοίταξαν την κατανομή των ειδών και τους τρόπους που άλλαξαν κατά τη διάρκεια των χρονικών περιόδων. Στη συνέχεια, συνέκριναν τα αποτελέσματά τους με τις μεταβολές στη συνολική βιοποικιλότητα και συγκέντρωσαν πληροφορίες σχετικά με τον κίνδυνο εξαφάνισης των ειδών.
Βρήκαν ότι η εξαφάνιση πολλών ομάδων ζώων όμοιων με κροκόδειλο, οδήγησε στην άνοδο των δεινοσαύρων.
«Το γεγονός ότι η ασφάλιση κατά της εξαφάνισης που δόθηκε από μια ευρεία γεωγραφική κατανομή εξαφανίζεται σε μια γνωστή εκδήλωση μαζικής εξαφάνισης των ειδών είναι ένα σημαντικό αποτέλεσμα. Πολλές ομάδες κροκοδειλόμορφων ζώων εξαφανίστηκε μετά το γεγονός μαζικής εξαφάνισης στο τέλος της Triassic εποχής, παρά το γεγονός ότι ήταν πολύ διαφορετικές και ευρέως διαδεδομένες εκ των προτέρων. Αντίθετα, οι δεινόσαυροι που ήταν σχετικά σπάνιοι και όχι τόσο διαδεδομένοι επιβίωσαν της εξαφάνισης και κυριάρχησαν στα χερσαία οικοσυστήματα για τα επόμενα 150 εκατομμύρια χρόνια», δήλωσε ο Dunhill.
Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Communications και υποδεικνύουν ότι οι μαζικές εξαφανίσεις «ταρακουνούν» τη φυσική τάξη, επιτρέποντας σε λιγότερο πυκνοκατοικημένα είδη να έχουν κυρίαρχη θέση.
«Τα αποτελέσματα αυτά έριξαν φως στο πιθανό αποτέλεσμα της τρέχουσας κρίσης στη βιοποικιλότητα που προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Φαίνεται ότι μια έκτη μαζική εξαφάνιση καθοδηγούμενη από τον άνθρωπο θα επηρεάσει όλους τους οργανισμούς και όχι μόνο τα τρέχοντα σε κίνδυνο και γεωγραφικά περιορισμένα είδη», πρόσθεσε ο Dunhill.
«Παρότι έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε τις μαζικές εξαφανίσεις ως εντελώς καταστροφικά γεγονότα, αυτές συχνά ταρακουνούν το status quo και επιτρέπουν σε ομάδες που ήταν προηγουμένως στο περιθώριο να γίνουν κυρίαρχες. Κάτι παρόμοιο συνέβη πολύ αργότερα με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων που έκανε δρόμο στα θηλαστικά και τελικά σε εμάς. Ωστόσο, η μελέτη μας δείχνει ότι οι «κανόνες» της επιβίωσης σε καιρούς μαζικών εξαφανίσεων είναι πολύ διαφορετικοί από εκείνους στις «κανονικές» περιόδους: τίποτα δεν είναι ποτέ πραγματικά ασφαλές», είπε ο Wills.
http://hellasforce.com/2015/08/14/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου